
John Tabé hakt door:
Demonstreren op 4 en 5 mei 2025
De protestborden zijn nog niet eens beschilderd. Geen leus is geroepen. Toch hebben de PVV, BBB en VVD de toon al gezet. Hard. Onverzoenlijk. Verdeel en heers. Ze zaaien onrust, verdelen groepen en maken demonstranten verdacht nog vóór iemand überhaupt iets heeft gezegd.
Thuis zit John Tabé: Hij fronst en zegt wat velen denken:
“Maar... er is nog niets gebeurd. Die demonstratie is pas over een maand.”
Toeval is dit niet. Het is een beproefde strategie: wek paniek, verdraai feiten, en zet de ander neer als gevaar. Protest wordt enkel geduld zolang het niet schuurt. Zolang het past binnen het ideologische profiel van de macht. Zodra het kritisch is over klimaat, racisme of ongelijkheid dan is het geen protest meer, maar “opruiing” of “ordeverstoring”.
Geert Wilders is hierin voorspelbaar. Klimaatactivisten die stil op de snelweg zitten? “Linkse terreur.”
Boeren die met trekkers een gemeentehuis blokkeren? Applaus.
Toen Extinction Rebellion een weg bezette, schreeuwde hij: “Eco-terroristen! Eco-Taliban! Hard aanpakken!”
Maar toen boeren zich massaal verzamelden bij het huis van minister Van der Wal intimiderend, dreigend? Geen woord van kritiek. Integendeel: “Begrijpelijke frustratie. De boeren zijn de ware helden van Nederland.”
John Tabé: “Pardon. De één blokkeert een weg en is een terrorist, de ander doet hetzelfde en is een held?”
Die dubbele moraal stopt niet bij Wilders. Caroline van der Plas, de moeder Theresa van de trekkerwereld, spreekt liefdevol over “boeren in nood”, zelfs als ze met geweld het provinciehuis binnenvallen. “De overheid heeft dit zelf uitgelokt,” zei ze.
Maar toen klimaatactivisten een veevoerfabriek bezetten? Toen volgde de roep om arrestaties. “Buitenstaanders die onze boeren willen vernietigen.”
John Tabé schudt zijn hoofd: “Dus met een trekker ben je een patriot, maar met een kartonnen bord staatsgevaarlijk?”
Ook premier Rutte kent het verschil. Met zijn bekende grijns beslist hij feilloos wat mag en wat niet. Boeren die ministers bedreigen? “Begrijpelijke emoties.”
Klimaatdemonstranten? “Dit is geen protest, dit is vandalisme. De politie moet ingrijpen.”
De VVD noemt het zonder schaamte: “onze orde.”
Dilan Yeşilgöz zingt het mee. Demonstreren mag, zegt ze, maar “netjes”. Daarmee bedoelt ze: stil, beleefd en vooral: zonder impact. En dus zonder effect.
Want ja, volgens de VVD bepaalt zij wat “respectvol protest” is.
Laten we eerlijk zijn: protest is nooit netjes. Het hoort te storen, het moet wringen, klotsen, laten schrikken, iets wakker maken en het moet ook stinken. Als protest geen indruk maakt, verandert er niets.
Maar goed. Ik wil niet stoken. U bent vast druk met bepalen welke woede wél mag bestaan, en welke vooral niet.
Maak jouw eigen website met JouwWeb