John Tabé hakt door: 5-10-25

Mkb’er met een VVD speldje.

Het mkb werkt zich kapot.

Vroeg op. Lange dagen. Je houdt je buurt draaiende. Je creëert banen.
Alles netjes volgens de regels. Belastingen betaald. Formulieren ingevuld.

En waarvoor…
Voor het sprookje dat de VVD “de partij van het mkb” zou zijn.
Een sprookje dat jou duur komt te staan.

De bakker draagt af.
Booking com lift gratis mee op onze infrastructuur.
De fietsenmaker verzuipt in regels.
Shell eist belastingvoordeel en krijgt het.
De mkb’er ploetert voort.
ASML onderhandelt over hoeveel belasting ze niet hoeven te betalen.

Shell kreeg jarenlang cadeaus en CO-2 subsidies. Daarna: exit naar Londen.
KLM ving miljarden aan steun. En keerde daarna bonussen uit.
Unilever: kreeg bijna een wet op maat.
Tata Steel vervuilt en ontvangt subsidie.

En jij, mkb’er…
Geen uitzondering. Geen gunst. Geen respijt.
Jij krijgt regels. Boetes. Aanslagen.

Je mag figureren op de VVD-campagnefoto,
maar zodra Shell belt, verdwijn jij uit beeld.

En toch blijf je VVD stemmen.
En dan klagen… Niet doen.
Je kiest hier zelf voor.
Je stemt op een partij die jou stelselmatig negeert.

Waarom…
Omdat VVD-stemmen status lijkt te geven.
Omdat je denkt dat je erbij hoort.
Dat je straks mag aanschuiven aan tafel bij Shell en ASM.

Flitssss: je zit daar niet. Je staat buiten.
Je sjouwt. Je betaalt. Je wordt gebruikt als stemvee.

Zolang jij blijft stemmen als een mak schaap, rooft het grootbedrijf jouw winkel leeg.
En jij… jij blijft trots op je speldje.
Je VVD-speldje.

BBB: een wandelende prikbord>