John Tabé hakt door: 4-7-25

De VVD likt, trapt en verkoopt nu ook haar ziel.

Wat doe je als je ooit stond voor ‘vrijheid en verantwoordelijkheid’, maar je achterban langzaam richting de PVV schuift? Precies. Je poetst je tong, strijkt je haar glad en begint te likken. Niet uit overtuiging. Niet voor idealen. Maar puur voor stemmen.

De VVD bereikt een nieuw dieptepunt. In een schaamteloze poging om de PVV stemmer te behagen, stelt ze het helpen van uitgeprocedeerde asielzoekers strafbaar. Zes maanden cel voor wie een boterham geeft aan een hongerige. Zes maanden voor het bieden van onderdak aan iemand die kou lijdt. En jawel: een strafblad.

Het is geen maatregel gebaseerd op noodzaak of rechtvaardigheid. Het is intimidatie. Kerken, artsen, vrijwilligers, gewone mensen die uit naastenliefde handelen, worden opeens verdacht. Er wordt niet gestuurd op medemenselijkheid, maar op angst. Het doel is helder: afschrikken. Niet alleen asielzoekers, maar ook de mensen die nog durven helpen.

“Medemenselijkheid staat niet in de wet,” zegt de VVD-minister van Justitie en Veiligheid, zichtbaar tevreden met zijn holle formulering.
“Barmhartigheid is verboden,” mompelt hij er zachtjes achteraan, bijna beschaamd over zijn eigen onmenselijkheid.

En alsof dat nog niet cynisch genoeg is, voegt hij eraan toe: “We gaan het niet handhaven.” Want, natuurlijk niet. Dit beleid is nooit bedoeld om rechtvaardig uit te voeren. Het is een symbolische knuppel. Een dreiging, bedoeld om een sfeer van angst te creëren. Een afschrikmiddel.

Vanaf nu zijn kerken, hulpverleners, en goed bedoelende burgers in principe crimineel. Niet omdat ze kwaad doen, maar omdat ze goed doen. Barmhartigheid is strafbaar, mededogen verdacht.

Intussen blijft witwassen grotendeels ongemoeid. Een bankmedewerker die zijn meldplicht negeert? Een boete van €2500. Geen strafblad.
Maar een arts die een zieke zonder papieren behandelt? Zes maanden cel. Mét strafblad.
Een buurman die een broodje geeft aan een uitgeputte vluchteling? Ook zes maanden cel. Ook strafblad.

Dit is VVD politiek. Dit is moreel bankroet, verpakt in een net maatpak.
De VVD heeft haar ziel verkocht. Niet om iets te bereiken, maar om de PVV-kiezer te paaien. Een partij die niet leidt, maar likt. Laf, leeg en kruiperig.

Wat is het volgende. De voedselbank onder toezicht stellen! Kerstpakketten controleren op afkomst! De collectezak doorzoeken op illegalen! Of misschien kliklijnen!

Maar ach, de minister stelt ons gerust: “Het is geen prioriteit.”
Fijn. Dan weet je als hulpverlener waar je aan toe bent. Je bent nu wel strafbaar.

Mark likte naar boven en Dilan trapt naar beneden.