John Tabé hakt door:

Kabinet Schoof: Doorschuiven, rekken en afschuiven.

Onder leiding van voormalig inlichtingenfunctionaris, hoofdgeheimagent Dick Schoof, introduceerde het kabinet in een ongekend tempo een nieuwe bestuursstijl: het uitlokken van conflicten, ruzie maken en het uitstellen van besluiten. Of het nu gaat om stikstofbeleid, asielkwesties, boerenprotesten, het toeslagenschandaal, de aardbevingsproblematiek in Groningen, de woningmarkt, jeugdzorgblamage of klimaatmaatregelen, elk dossier doorloopt hetzelfde, beproefde proces. Eerst een memo, daarna een onderzoek, vervolgens een commissie, en dan… opnieuw uitstel, meestal tot na de volgende vakantie.

Het proces begint steevast met een ‘startnota’, die enkel aangeeft dat de werkzaamheden zijn begonnen. Vlak daarna volgt de ‘opstartnota’, die beweert dat de startnota eigenlijk nog niet het echte begin was. Vervolgens wordt een werkgroep ingesteld om te onderzoeken of een werkgroep überhaupt wel nodig is. Daarna verschijnen commissies die advies moeten geven over de optimale inrichting van commissies.

Na maanden, nog eens maanden van vergaderen, rapporteren en analyseren, komt het kabinet uiteindelijk met de ‘laatste concept-stappennota’. Wat blijkt? “Nader onderzoek blijft noodzakelijk.” Intussen zijn de oorspronkelijke problemen alleen maar groter geworden. Maar belangrijker nog: er is geen overhaast besluit genomen.

Hoofdgeheimagent Dick Schoof heeft één ding ondubbelzinnig bewezen: echt speuren vraagt vooral geduld. Waarom vandaag knopen doorhakken als het morgen veel beter kan? Overmorgen, nog beter!

Demonstreren op 4 en 5 mei 2025 >